Hleðsla......

Jæja þá er maður langt kominn með að vera kominn með orku í næstu törn en ég var nú bara sinðug og pantaði mér velstórann skammt því ekki vetir af þar sem þetta er jú mikil vinna.  Svona til að vera seif.  En vildi bara láta vita að ég er á lífi eftir bæjarferðina.  Nánar um það síðar.

Gullmoli.

Dagur á ströndinni.

Staðreyndir.

Þú þarft ekki að svara spurningunum. 
Lestu verkefnið og þér mun verða þetta ljóst: 

1. Nefndu fimm auðugustu einstaklingana í heiminum. 
2. Nefndu fimm síðustu sigurvegara í fegurðarsamkeppni Evrópu. 
3. Nefndu tíu einstaklinga, sem hafa unnið Nobels verðlaunin. 
4. Nefndu sex leikara og leikkonur, sem unnu Óskars verðlaunin á síðasta ári. 

Hvernig gekk þér? 

Niðurstaðan er, að enginn okkar man fyrirsagnir gærdagsins. Þetta eru ekki 
annars flokks afreksmenn. Þeir eru þeir bestu á sínu sviði. En klappið deyr 
út. Verðlaunin missa ljómann. Afrekin eru gleymd. Viðurkenningarnar og 
skírteinin eru grafin með eigendum sínum. 

Hér eru nokkrar aðrar spurningar. Sjáðu hvernig þér gengur með þær: 

1. Skrifaðu nöfnin á fimm kennurum sem hjálpuðu þér á þinni skólagöngu. 
2. Nefndu þrjá vini, sem hafa hjálpað þér á erfiðum stundum. 
3. Nefndu fimm einstaklinga, sem hafa kennt þér eitthvað mikilvægt. 
4. Hugsaðu um fimm einstaklinga, sem kunnu að meta þig að verðleikum. 
5. Hugsaðu um fimm einstaklinga, sem þér þykir gott að umgangast. 

Auðveldara? 

Lexían: Fólkið sem skiptir þig mestu máli í lífinu eru ekki þeir, sem hafa bestu meðmælabréfin, mestu peningana eða flestu verðlaunin. Heldur þeir, sem finnst þú skipta mestu máli. 

Lífið....

Jæja lífið gengur sinn vana gang hér í sveitinni eins og venjulega ..........þ.e. að það er alltaf eitthvað sem er að ef svo má segja.  Nú það er búið að senda flest öll sláturlömbin svo það er vel en það á eftir að fara í gengnum allar rolluskjáturnar sem eru jú þónokkuð margar eða um 800 kvikindi.  Nú svo var hringt í gær og veturgamli graddinn sem kallinn á og var með í sumarbúðum ef svo má kalla var að slasast og kallað var á Dýra til að sauma o.þ.h. sem þýddi það að við urðum að fara og sækja gaurinn takk.  Meira baslið og alltaf eitthvað til að kæta mann.

Nú svo var elsti sonur minn að missa afa sinn svo hann fór til pabba síns um helgina og verður fram að  jarðaför.  Ég fer einmitt suður þá og tek hann heim.  Svo til að allt sé nú í takt þá átti ég einmitt að fara með litlu skottuna í 18 mánaða skoðunina á miðvikudaginn en verð að fá annan tíma því ekki nenni ég að vera að keyra í stressi fyrst á Hvammstanga og svo heim skilja hana eftir og bruna í bæinn og vera komin nógu tímanlega til að taka Gunnar fyrir jarðaförina.  En það á að kistuleggja rétt fyrir jarðaför og okkur kom saman um að hann yrði ekki viðstaddur enda var þessi afi hans ekki mjög náinn honum.  Og Gunnar viðkvæmur fyrir öllu svona.  Svo það er betra að hann muni afa sinn eins og hann var.

En  nú ætla ég að fara og drattast til að gera eitthvað af viti hér innandyra því ekki gerist neitt af sjálfu sér því kallinn á nóg með að passa skvísuna og hann sem má ekki gera neitt en skvísan tekur sko ekki tillit til þess.

Merkjavara......

Ný mynd í Bíó

Sá hlær best sem ......

Einu sinni var gömul kona, sterk í trúnni, sem gekk í gegnum erfiða tíma.  Hún  var bænheit og lofaði sinn guð á hverjum degi.
Eitt sinn þegar matarleysið hafði hrjáð hana of lengi lagðist hún á bæn og bað guð um að bjarga sér um smá síðubita og mjölpoka, hún væri svo hræðilega svöng.

Illkvittni, og jafnframt ríkasti maðurinn í þorpinu átti leið framhjá koti kerlingar og heyrði bænataut gömlu konunnar og skaut niður hugmynd í kollinn á honum að hrekkja nú gömlu smá.  Fór hann og keypti síðubita og mjölpoka og lét góssið síga niður um strompinn.

Lá hann svo á hleri og beið.  Þegar sú gamla uppgötvaði herlegheitin í arni sínum hrópaði hún upp yfir sig og lofaði Drottinn í bak og fyrir.  Hljóp síðan niður að torgi þorpsins og leyfði öllum sem heyra vildu um sendinguna frá guði.

Þá hljóp sá illkvittni fram og hlakkaði í honum þegar hann greindi þorpsbúum , og gömlu konunni frá því að það hefði verið hann, en ekki guð sem lét kjetið og mjölið síga niður í arinstæðið.

Svo hló hann hátt að einfeldni konunnar og allir þorpsbúar með.  Gamla konan snéri sér hægt við, leit yfir mannskapinn og sagði:

Má vera að Skrattinn hafi verið sendillinn... en það var samt guð sem gaf.

Alltaf eitthvað.

Jæja heilir og sælir kæru bloggvinir.  Það er vægast sagt búið að vera botnlaust að gera og hefur maður nánast skriðið inn á kvöldin af þreytu.  Komið krökkunum niður en því fylgir jú alltaf þetta venjulega hátta - bursta - og sú stutta fær svæfingu.  Því kallinn er jú ekki í standi til þess.  Svo var nú verið að skoða líflömbin á föstudaginn og gékk það bærilega.  Og að venju skreið maður inn að því loknu með bækur og blöð til að skoða nú niðurstöðuna.  En hvað jú sæll og takk kærlega mín fann þessa líka fínu flensu sko og er ég nú búin að vera algerlega drulluslöpp og það eru sko tæp 4 ár síðan ég varð svona kvefslöpp síðast.  Djöfull bara því ég mátti ekkert vera að þessu núna því foreldrar mínir eru ekki á svæðinu (eru að stússa í restini af sínu fyrir sunnan með systu) og það er búið að taka öll lömb inn því hér snjóaði svo að beitin bara hvarf og restin dó.  Þannig að ég þarf að skrölta út 2x á dag til að gefa draslinu og svo fara á rúntinn um túnin því þessar rollupjásur er alveg snillingar að rúlla sér á bakið og drepst fljótt ef ekki berst hjálp nú og tala nú ekki um Krumma hann er snöggur að koma og gata þær.  Svo á maður eftir að fara yfir það hvað maður ætlar að halda eftir af þessu lambadóti því það á að senda á fimmtudaginn og maður þarf að klára að velja.

Kallinn er furðu brattur en fær lítinn frið fyrir litlu skvísu að vera sjúklingur því hún gersamlega gúdderaði ekki ömmu sína þó pabbi væir inni.  Alger pabba stelpa núna eftir að hann fór á spítalann.

Annars er maður bara nokkuð góður ef svo má segja.  Er allavega á lífi svo ég kem til með að blogga áfram hihihihi.......aumingja þið !

En nóg í bili essgurnar.

Þá er það búið.....

Þá er þetta afmæli afstaðið og heppnaðist bara vel.  En lætin maður minn ......hólý mólý.  Það heyrðist ekki hvað nokkur maður sagði og manni leið eins og maður væri staddur í fuglabjargi á varptíma nú eða í fjárhúsi á gjafatíma.  Litli maðurinn var sæll og glaður með daginn og pakkana sína.  Enda ekki á hverjum degi sem krakkar koma í heimsókn til hans.  Þessir koma allavega ekki nema 1x - 2x á ári svo það er stuð þegar það gerist.

Kökurnar.

Afmælisdrengurinn.

Svo er kallinn bara að koma heim.  Já hann er víst svo leiðinlegur sjúklingur að þeir ákváðu að útskrifa hann þó það væir sunnudagur en það er ekki gert öllu jöfnu á sunnudögum.  Nei nei málið er að hann fær ekki þessa verki sem allir eru að bíða eftir svo þetta lítur betur út en talið var í upphafi.  Svo nú verður brátt kátt í höllinni sérstaklega hjá krökkunum sem farin eru að sakna kallsins verulega.